Postulasagan 2. 43 – 47 – Fyrsti söfnuðurinn var í Jerúsalem – þau áttu allt saman og hittust á hverjum degi í musterinu og heima, borðuðu saman og lofuðu Guð
Postularnir, konur og menn, gera mörg tákn og undur og fólk gengur í kirkjuna. Þau halda hópinn og eiga allt saman. Fólk selur eigur sínar og setur í sameiginlegan sjóð. Þau hittast á hverjum degi í helgidómi Gyðinganna í Jerúsalem og líka heima þar sem þau brjóta brauð í helgri athöfn til að þakka fyrir upprisu Jesú Krists. Svo borða þau saman og lofa Guð. Þau eru vinsæl og Guð bætir daglega nýju fólki í hópinn.
Kærleikssamfélag hópsins
Lúkas skýrir frá þessu einstaka kærleikssamfélagi sem ríkti í fyrsta söfnuðinum. Þegar kirkjan varð fjölbreyttara samfélag fólks af ólíkum uppruna og skoðunum kom upp ýmis togstreita sem varð að leysa. Það sést í seinni köflum í Postulasögunni og bréfunum sem taka við af Postulagsögunni í Nýja testamentinu. Trúin á Jesúm Krist krossfestan og upprisinn var aldrei véfengd. Það var hennar vegna sem hópurinn varð til og fólk gekk í hann. Togstreitan var ekki vegna efasemda um trúna á Krist heldur um trúfesti við gyðingdóminn og um framkvæmdir í starfinu.