19. júnímessan verður ekki núna. Starf Kvennakirkjunnar hefst af fullum krafti í haust þegar september rennur upp svo fagur eins og alltaf. Þá bíða okkur nýútsprungnar bækur sem við bjóðum hver annarri og þeim sem vilja slást í hópinn. Þær eru alveg að renna sér í prentun. Þær eru til að safna okkur til biblíulestra, um Markúsarguðspjall, Postulasöguna og bréfin og Gamla testamentið. Mikið verður gaman. Látum okkur líða vel í sumrinu og hittumst í haust.
Heilög önd.
Á Hebresku og arameisku er andinn kvenkyns, í grísku er hann hvorkyns, en á íslensku er hann karlkyns. Gamla testamentið er skrifað á hebresku og arameisku og Jesús talaði arameisku. Nýja textamentið er skrifað á grísku. Svo hvers vegna er Heilagur andi karlkyns á Íslensku? Spyr sú sem ekki veit. Skiptir það máli að persónur guðdómsins séu ritaðar í karlkyni? Hefur það áhrif á guðfræði okkar að Heilagur andi er karlkynsorð á íslensku?
Það gæti verið góð hugmynd að lesa eitt guðspjallanna og setja alls staðar Heilög önd í stað Heilags anda til að sjá hverju það breytir.
Er allt fólkið lét skírast var Jesús einnig skírður. Þá bar svo við, er Jesús gerði bæn sína, að himininn opnaðist og Heilög önd steig niður yfir hann í líkamlegri mynd, eins og dúfa, og rödd kom af himni: “Þú ert minn elskaði sonur, í dag hef ég fætt þig.” (Lk.3:21-22)
Sýn okkar á Jesús
Jesús fylltist af fagnandi gleði Heilagrar anda og vegsamaði Guð. (Lúk.10:21a)
Flestar gerum við okkur í hugarlund mynd af Jesús. Hver er þín mynd? Er hann glaður, leiður, sorgmæddur, þjáður? Brosir hann með augunum, blíðu brosi, með umhyggju, kærleika, miskunn, vináttu o.s.frv. eða er hryggð í svip hans? Ritningarversið hér að ofan minnir okkur á að Jesús var einnig glaður þrátt fyrir að flest öll málverk af honum sýni annað. Og hann kom til að flytja fátækum gleðilegan boðskap (Lk.4:18b). Getur ekki verið að Guð brosi til þín og sé ánægð með þig? Taktu á móti gleðinni. Leyfum gleði Heilagrar andar að fylla líf okkar, lofum Guð og brosum út í eitt, því brosið eykur gleði okkar. Og gleði Guðs er styrkur okkar (Nem.8:10c). Jesús sagði: Þetta hef ég talað til yðar til þess að fögnuður minn sé í yður og fögnuður yðar sé heill. Þetta er mitt boðorð, að þér elskið hvert annað eins og ég hef elskað yður.” (Jóh.15:11-12)
Við biðjum:
“Metta oss að morgni með miskunn þinni, að vér megum fagna og gleðjast alla daga vora.” (Sálm.90:14)
Kraftaverkin – stjörnur í augum
Jesúbarnið í jötunni kallar fram vellíðunartilfinningu hjá mörgum. Það er birta í kringum það, því himneskt ljós lýsir á það og frá því, og skin frá stjörnunni. Við fáum stundum stjörnur í augun því við minnumst gleðistunda í æsku, tilhlökkunar og ánægju. Og við sjáum þessar tilfinningar hjá yngri kynslóðinni og jafnvel tekst okkur sjálfum að skapa með hjálp Guðs þessar góðu tilfinningar. Við opnum hjörtu okkar fyrir kraftaverkum og meðtökum þau. Guði er enginn hlutur um megn. Það sjáum við og heyrum í jólaguðspjallinu. Og það á einnig við í dag. En partur af því hvers vegna við fáum stjörnur í augun er að Jesús breytir lífum fólks til hins betra, það lesum við m.a. um í guðspjöllunum. Allt þetta góða sem Jesús gerði fyrir fólk. Það er dásamlegt. Og Guð færir einnig birtu og kraftaverk inn í líf okkar. Sérð þú skinið frá stjörnunni sem lýsir þína leið?
Lífið og ljósið
Jólatréið sígræna minnir okkur á lífið sem eilíft. Í Jóhannesarguðspjalli stendur: “Í Guði var líf og lífið var ljós mannana … Hið sanna ljós, sem upplýsir hvern mann, kom nú í heiminn.” (Jóh.1:4,9)
Jólin eru komin. Og við minnumst fæðingar Jesú. Það var að því er mig minnir ekki fyrr en á 3 öld sem kristnir menn fóru að halda þessa hátíð hátíðlega. Upprisuhátíðin var og er aðal hátíðin. Já kristnir menn fagna lífinu á margan hátt. Enda er hvert líf dýrmætt og einstakt. Einnig þitt. Því þurfum við að vernda og meta lífið og stuðla að andlegri sem líkamlegri velferð okkar. Það gerum við m.a. með því að láta okkur annt um okkur sjálf sem og annað fólk – að gefa og þiggja.
Já lífið er að finna hjá Guði og lífið er ljós sem bregður birtu sína yfir tilveru okkar. Guð lýsir upp líf okkar m.a. með orði sínu. Og bænin er mikilvægt samtal og afl – það hafa rannsóknir sýnt. Tölum við Guð og opnum hjörtu okkar fyrir því sem hún vill við okkur tala – hvert hún vill leiða okkur og lýsa upp líf okkar. Það er engin ein formúla t.d. getur höfuðnudd, magnesíum og bros lýst okkur upp og því getur Guð m.a. verið að hvetja okkur til að fara í nudd eða brosa oftar. En það er gott að hvíla í handleiðslu Guðs og ljósi Guðs.
Megi ljós Jesú Krists lýsa upp tilveru okkar þessi jól. Hvítur er litur jólanna. Gleðieg jól.
Örhugleiðing sr. Huldu Hrannar M. Helgadóttur
Hvert er uppáhalds jólaskrautið þitt?
Flest eigum við okkur okkar uppáhalds jólaskraut. Jólaskraut getur kallað fram gleði, notalegheit og jólatifinningu í huga okkar. Og mörgum finnst heldur fátækleg jól án nokkurs jólaskrauts. Við höfum mismunandi smekk á skrauti. Sum eru t.d. meira ljósafólk á með önnur eru meira dúkafólk, sum eru meira fyrir einfalt handgert skraut á með önnur vilja glit og glans. Hvert er uppáhaldsjólaskrautið þitt? Og hvers vegna er skrautið í uppáhaldi hjá þér?
Norman Vincent Peale segir frá því bókinni Fjársjóður jólanna (Reykholt 1993) þegar hann hélt upp á jólin í Kenía 87 ára að aldri. Ekki var hann beint jákvæður þegar fjölskylda hans kom með þessa hugmynd að búa í tjaldi um jól innan um villt dýr. Aðstæður voru frumstæðar og sólarhiti. Hann varð andvaka þarna úti vegna þess að ekkert minnti hann á jólin, engin jólatré og engin jólaljós. Hann var dapur í bragði. Svo kom að jólunum. Þá var fjölskyldan sett niður við árbakka svo hún gæti horft á tvo hirða gæta nautgripa. Þessi friðsæla sýn vakti með honum viðkvæmni, því þarna tengdi hann við fjárhirðana í Betlehem og einfaldleika jólafrásögunnar. Hann fékk fullkomna vissu og frið fyrir því að þar sem jólin væru annars vegar, skiptir umhverfið ekki neinu máli. Andi Guðs væri nefnilega alls staðar. Skrautið væri umbúðirnar um hið raunverulega djásn, sem er að Guð hefur í lotið að mannheimi í litlu barni, til að gefa þeim af kærleika sínum.
Elskulegu vinkonur. Svo sem rétt er og skyldugt höfum við í góðu samráði hver við aðra fellt niður allar samkomur okkar um óákveðinn tíma. Engar messur, engar mánudagssamverur. Við tilkynnum þegar úr rætist og við getum aftur hists. En hvað það verður gaman. Reynum allar að njóta þessara daga sem gefa okkur tækifæri til að gera eitthvað annað en vanalega eða hvíla okkur bara og horfa út um gluggann. Við ætlum að lesa Markúsarguðspjall þegar við getum aftur byrjað mánudagssamveruna svo það væri gaman að byrja að lesa það heima. Biðjum hver fyrir annarri og fyrir öllu okkar frábæra þjóðfélagi. Kvennakirkjan
Bók Kvennakirkjunnar Göngum í hús Guðs – guðþjónustan okkar er komin út. Hún er handbók helgihalds Kvennakirkjunnar sem er grundvölluð á lúterskri kvennaguðfræði. Bókin skiptist í tíu kafla: messuform, upphafsorð, þakkir fyrir fyrirgefningu Guðs, trúarjátningar, bænir, kveðjuorð, blessunarorð, máltíð Jesú, bænir og ljóð og söngva. Kvennakirkjan hefur haldið guðþjónustur frá byrjun starfs síns árið 1993 og mótað messuform sitt smátt og smátt. Allar konur Kvennakirkjunnar standa að bókinni og bjóða þeim sem vilja nota hana að eigin vild við messuhald í blessun Guðs. Bókin fæst hjá Kvennakirkjunni og kostar 4000 krónur. Hægt er að panta hana á kvennakirkjan@kvennakirkjan.is og í síma 864 2534.
Þetta er til þín, kæra vinkona.
Við hittumst alltaf á mánudögum í stofunum í Þingholtsstræti 17, beint inn af götunni. Eftir kaffi og fyrir kvöldmat. Frá hálf fimm til sex. Okkur langar svo að bjóða þér. Kannski langar þig lika til að koma. Vertu velkomin. Innilega.
Hvað ætlum við að bjóða þér? Friðarstund með kaffitári og samtali. Svo förum við heim með frið og gleði. Stundum syngjum við líka og við biðjum alltaf. Nú ætlum við að lesa Markúsarguðspjall og kvennaguðfræði. Hvernig skyldi það nú passa saman? Alveg dásamlega.
Með kveðjum, Kvennakirkjan
Vinkona okkar Hallfríður Ólafsdóttir lést nú hinn 4. september. Hún var Kvennakirkjukona og lék á þverflautuna sína í jólaguðþjónustum okkar svo að tónlist hennar bjó með okkur. Við þökkum Guði fyrir hana og biðjum fyrir fólkinu hennar.
